Rachel Schuit

Een voorstelling van Rachel Schuit, Tom de Ronde en Zephyr Brüggen

 

“Ik droomde, dat ik langzaam leefde,

langzamer dan de oudste steen.

Het was verschrikkelijk: om mij heen

schoot alles op, schokte of beefde

wat stil lijkt.”

 

Twee mensen staan op een constante draaiende schijf. Staan zij stil dan draaien zij mee en komen zij in beweging dan blijven zij op hun plek staan.

Een derde persoon verbonden met de schijf loopt in cirkels en brengt zo de schijf in beweging.

 

Twee mensen proberen stil te staan op een eeuwig voortdraaiende aarde, proberen een moment van niets te vinden; twee planeten zweven door een oneindige ruimte, gonzend van de stilte.

Geïnspireerd door de verstilling van het Japanse Noh theater, waar de goden zich omgekeerd onder de planken van het toneel bewegen.

Gewapend met een schildpad, de relativiteitstheorie, en een goede dosis humor, gaan wij op zoek naar hoe de mens zich via beweging verhoudt tot de tijd.